Bilim’in Tarihi -1

Merhabalar bu gün bir yazı dizi başlatmak istiyorum. Bilim’in tarihine göz atalım. Bu yazı dizisini bir kaç hafta devam ettireceğim ve son olarak gelecekte neler beklediğimizden bahseceğim. Günümüzde bilindiği üzere bilim göreceli olarak modern bir kökene sahiptir, ancak ortaya çıktığı gelenekler kaydedilen tarihin ötesine uzanır. Bilimin kökleri, erken takım yapımı ve diğer el sanatlarının teknolojisinde yatarken, bilimsel teori bir zamanlar felsefe ve dinin bir parçasıydı. Bu ilişki, teknolojiyi diğer yönlerden ziyade bilimi destekleyen bilim ile son zamanlara kadar norm olarak kaldı. Böylece, bilim tarihi temelde teknolojinin tarihi ile iç içe geçmiştir.

Eski Orta Doğu'da Pratik Uygulamalar

Dicle Fırat vadisinin ve Nil vadisinin ilk medeniyetleri hem teknoloji hem de teoride ilerleme kaydetti, ancak ilerlemeden her kültürün içindeki ayrı gruplar sorumluydu. Metalurji, tarım, nakliye ve navigasyondaki pratik gelişmeler, el arabaları ve gemi üreticileri gibi esnaf sınıfı tarafından yapılmıştır. Rahipler ve yazarlar kayıt tutma, arazi ayrımı ve takvim belirleme konularından sorumluydu ve bu amaçla yazılı dil ve erken matematik geliştirdiler. Babilliler cebirsel denklemleri çözmek için yöntemler geliştirdiler ve gezegenlerin devrimi ve tutulma döngüsünün dönemlerinin hesaplanabileceği geniş astronomik kayıtları derledi; 12 ay bir yıl ve 7 gün bir hafta kullandılar ve ayrıca günün saat, dakika ve saniye olarak bölünmesini sağladılar. Mısır'da ayrıca matematik ve astronomide gelişmeler ve tıp biliminin başlangıcı vardı. M.Ö. 3000 yıllarının başlarında Babilya'daki Sümerler tarafından bilinen tekerlekli taşıtlar ve bronz metalurji Mısır'a getirildi c.1750 M.Ö. M.Ö. 1400-1100 arasında Ermenistan'da demir eritme keşfedildi ve oradan yayıldı ve Finike'de alfabe gelişti .

Bilime Yunan Katkıları

Yunan veya Helenistik kültür, bilime farklı bir yaklaşım getirdi. İyonya doğal filozofları tanrıları Babilya ve Mısır kozmolojisinde oynadıkları kişisel rollerden uzaklaştırdılar ve dünyayı felsefi ilkelere göre sıralamaya çalıştılar. Thales (MÖ 6. yüzyıl) bunlardan ilk olanlardan biriydi ve astronomi, geometri ve kozmolojiye katkıda bulundu. Bunu Thales'in fikirlerini genişleten ve evrenin dört temel unsurdan (yani toprak, hava, ateş ve sudan oluştuğunu) öne sürdüğü Anaximander izledi; bu teori Sicilya'daki Empedocles (M.Ö. 5. yüzyıl) tarafından da öğretildi. Filozoflar Leucippus ve Democritus (her ikisi de M.Ö. 5. yüzyıl), her şeyin küçük, bölünmez atomlardan oluştuğunu belirtti. S İtalya'nın Croton kentinde kurulan okulda, Yunanlı filozof Samoslu Pisagor tarafından (M.Ö. 6. yüzyıl) asıl kavram sayılardı. Pisagorcular evrenin işleyişini tam sayı ve oranları bakımından açıklamaya çalıştılar; Matematiğe ve felsefeye katkılarının yanı sıra, örneğin Croton'lu Alcmaeon (örneğin, M.Ö. 5900) gibi, biyoloji ve anatomi alanında da önemli çalışmalar yaptılar. Tıptaki en önemli gelişmeler, çeşitli hastalıkların semptomlarının doğru tanımlarına dayanarak tanı bilimini formüle eden, Tıp Babası olarak bilinen Cos Hipokratları (M.Ö. 4. yüzyıl) tarafından yapılmıştır. Önceki Yunan döneminin en büyük figürleri, her biri modern zamanlara yayılmış bir etkiye sahip olan filozoflar Plato (M.Ö 427-347) ve Aristoteles (M.Ö 384-322) idi.

Diğer Yazımızda devam edeceğimiz. Diğer kültürlerin bilime katkısında konuşacağız. Şimdiye kadar okuyup, öğrendiklerimizden biraz bahsedecek olursak. Bilim sürekli üstüne koyarak geliştiğini görürüz. Sıfırdan bir bilim düşünülemez. Bu gün günümüzde kullandığımız bir çok bilimsel buluşlar. Eski Yunanlılardan eski orta doğu medeniyetlerinin bile katkısı sayesinde vardır. Bu yazımınızın devamında; Çin ve Hindistan'da Bilimsel Gelişim, İskenderiye okullarından ve diğer kültürlerin bilime katkılarından bahsedeceğiz.