Hayatını Nasıl Mahvedersin ve Asla Mutlu Olamamak

Teoman 1976 yılında Amerika'da Güzide ve Ahmet çiftinden doğdu. Ahmet ve Güzide evliydiler ve Teoman'dan önce Serdar isminde bir oğulları vardı. Ahmet da Güzide da ne son derece zekilerdi, ne de yetenekli. Ama bunu telafi etmek adına kariyerleri için, çok çalıştılar ve kendilerine bir düzen kurdular ve Teoman doğduğunda kendilerini ve iki oğullarını, güvence altına alacak kadar para kazanmışlardı. Ama fazla rahat hissedecek kadar değil. Fakir değillerdi, ama güvenceyi sürdürmek için, ekstra harcamadan kaçınıyorlardı ve kemer sıkıyorlardı. Amerika'nın tam ortasında, her açıdan ortalamaydılar. 

 

Zaman geçtikçe Teoman ve kardeşi etraflarındaki dünyayı daha fazla, sindirmeye ve anlamaya başladılar. Hayatlarının durumunu, kavramaya başladılar ve kişiliklerini, bakış açılarını şekillendirmeye başladılar. Teoman ve Serdar birbirlerinden oldukça farklıydı. Serdar her şeye iyimser bir gözle bakan, pozitif bir kişiydi. Ailesinin durumunu anladı ve ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştıklarını gördü. Bunun için onları çok sevdi. Sahip olduğu şeylere minnettardı ve hayattaki basit şeylerden zevk almayı sevdi. Kamp yapmayı, çizmeyi ve gitar çalmayı seviyordu. Öte yandan Teoman, durumu hakkında çok daha kötümserdi ve daha büyük, daha iyi şeyleri arzuluyordu. Dünyayı kazananların ve kaybedenlerin olduğu, sayıların ve seviyelerin oyunu olarak görüyordu. Paranın ve mevkinin kazananları belirlediği ve ailesinin, onun kaybettiğini hissettiği bir dünya. 

Bu Teoman'ı üzdü.. Teoman bu sonuca ilk kez 10 yaşındayken, tüm arkadaşları popüler bir oyuncak aldığında varmıştı. Herkes, bu oyuncağı almıştı ve çok havalı gözüküyordu. Bu yüzden Teoman ailesinden ona almalarını istedi. Ailesi alamayacaklarını söylediğinde, Teoman bunun neden olduğunu anlamadı. Ailesi şu anda ona pahalı yeni bir oyuncağa harcayacak paraları olmadığını ve şu anda sahip olduğu oyuncaklarla yetinmesini söyledi ama Teoman halen anlamamıştı. Ailelerinin arkadaşlarının aileleri gibi olmak için nerede yanlış yaptıklarını anlamamıştı. Arkadaşları gibi olmak ve arkadaşlarının ailelerine sahip olmak istiyordu ve o oyuncağı almak. O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu düşündü. 

 

Teoman 12 yaşındayken babası, çalıştığı şirkette gayet iyi bir terfi aldı. Ortalama bir işten, bir yönetim pozisyonuna geçti. Teoman ve ailesinin hayatı belirgin bir şekilde değişecekti. Neredeyse bir gece içinde. Teoman çoğu arkadaşının sahip olduğu ekstra konfor ve hoş şeylere erişimi olacaktı. Artık dilediği aileye sahipti ve istediği oyuncakların çoğunu alabilirdi. 

Liseye doğru; Teoman büyümeye devam etti. 16 yaşına geldiğinde ehliyetini aldı. Teoman arkadaşlarının çoğunun ehliyetlerini aldıklarında, ailelerinden hediye olarak yeni arabalar aldıklarını gözlemledi. Teoman da kendi ailesinden istedi. Babası durumları epey iyi olsa da şu anda yeni bir araba almanın bilgece olmadığı söyledi. Ama Teoman iki aile arabasından birini ailedeki, kimse kullanmıyorken kardeşiyle paylaşarak kullanabilirdi. Teoman bunu kabul etti ve teşekkür etti. Ama içten içe, sinirliydi. 

Arkadaşlarının almak için hiçbir şey yapmadığı ve hiç kimseyle paylaşmak zorunda olmadığı yeni arabalarını görmüştü. Arkadaşları gibi olmak ve arkadaşlarının ailelerine sahip olmak istiyordu. O yepyeni arabayı almak ve hiçbir şeyi dert etmemek... O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu merak etti. Teoman 18 yaşına geldiğinde, annesi çalıştığı şirkette bir terfi aldı. Yeni gelirleriyle birlikte ailesi Teoman'a,lise mezuniyeti hediyesi olarak yeni bir araba almaya karar verdi. Teoman artık paylaşmayı dert etmeden istediği yere istediği zaman, arabasıyla gidebilirdi. Kendi arabasının olduğu istediği yaşama, artık sahipti. Birkaç yıl sonra Teoman işletme diplomasıyla, üniversiteden mezun olacaktı. Gerçekten ne yapmak istediğini bilmiyordu ama çok para kazanmak istediğini biliyordu ve işletme bunu sağlayabilirdi. Mezun olduktan sonra büyük bir şirkette staj işi aldı. Stajyerliği boyunca Teoman pozisyonunu gerçekten beğenmedi tatminsiz ve mutsuz hissetti. İş sıkıcıydı ve yaptığı işin onunla hiç alakası olmadığını hissediyordu. Yine de yol boyunca iş arkadaşlarıyla arkadaşlık kurdu. Tanıştığı çalışanlardan biri satış ve pazarlama, departmanının başkanıydı. Bu kişinin şirkette büyük bir sorumluluğu ve etkisi vardı. Açıkça çok fazla para kazanıyordu ve sıklıkla iş arkadaşlarını yemeğe çıkarır, etkinliklere götürürdü. Büyük bir ev, havalı bir araba, cazibesine kapılan, güzel kadınlar gibi şeylere sahipti. 

Teoman bu adam olmak istiyordu. O otoriteye, paraya ve güzel kadınların ona ilgi göstermesine sahip olmak istiyordu. O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu merak etti. Teoman daha sıkı çalışması ve kendini şirkete adaması, özendiği adam gibi önemli bir pozisyona gelmek için, bir yol bulması gerektiğine karar verdi. Yıllar geçti ve Teoman hala aynı şirketteydi. Bu yıllar boyunca çok çalıştı. Gerçekten çok. Çok odaklanmıştı ve birçok arkadaşlıyla görüşmeyi bıraktı, ailesini çok fazla görmedi ve işten başka,bir şeyle ilgilenmedi. Bu noktada şirkette, birkaç mevki atladı ve çok daha fazla para kazanıyordu. Para stajyerken imrendiği satış departmanı başkanına yakındı. Teoman kendine yeni bir ev ve gerçekten güzel yeni bir araba satın almıştı. Harcanabilir yeterli parası vardı ve istediği birçok şeyi satın alabiliyor, güzel restoranlara gidebiliyor ve güzel kıyafetler giyebiliyordu. Ama Teoman hala işiyle, çok mutlu veya tatmin olmuş değildi. Çok çalışıyordu ama her şey hala sıkıcıydı ve yaptığı işin onunla hiç alakası olmadığını hissediyordu. Her gün aynı hissettiriyordu ve Teoman kendisini her zaman günün, bitmesini dilerken buldu. Bir gün hala, hafta sonları görüştüğü üniversiteden bir arkadaşı, Teoman'a geçenlerde nasıl yeni bir şirkette çalışmaya başladığını anlattı. Arkadaşı bu şirketin ne kadar harika olduğunu, en üste yükselmek, heyecan verici ve önemli şeyler yapmak için, ne kadar fazla fırsat olduğunu anlattı. Şirkete ne kadar fazla yatırım yapıldığını, başlangıç maaşının ne kadar yüksek olduğunu, çalışanlar için ne kadar esneklik sağlandığını, şirket sahipleri dahil herkesin ne kadar iyi olduğunu anlattı. 

Teoman bu kadar harika bir şirket için çalışmanın nasıl olacağını merak etti. O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu merak etti. Arkadaşıyla yaptığı bu konuşmadan kısa bir süre sonra Teoman, işinden istifa etti ve bu yeni şirkette bir pozisyon için arkadaşının referans olmasını sağladı. 

Teoman işi aldı. Birkaç yıl daha geçti ve Teoman bu, şirkette biraz mevki atladı. Sonra bir anda şirket satın alındı ve Teoman açıkta kaldı. Teoman kendisi ve çoğu çalışanın çalıştıkları her şeyi kaybedişini, gidecek hiçbir yerleri kalmayışını, kimsenin onlara acımayışını ve bu arada, şirketin sahiplerinin milyonlarca dolar kazandığını gördü. Teoman böyle bir şirkete sahip olmanın nasıl bir şey olacağını düşündü. Milyonlarca dolarlık bir anlaşmaya imza atmak ve bir daha çalışmayı dert etmemek. İstediğin şeyi istediğin zamanda yapabilmenin, nasıl bir şey olduğunu merak etti. O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu merak etti. Teoman şu ana kadar her şeyi yanlış yaptığını fark etti. Başka insanlar için çalışmaktan yorulmuştu.

 

Günün sonunda kaybeden yine kendisi oluyordu. Mutlu olmak istiyorsa, kendi servetinin kontrolünü eline alması gerektiğini farketti. Bu yüzden, Teoman yıllar içinde edindiği meslektaşlarını ve arkadaşlarını, bir şirket kurmak için topladı. Şirketin ne üzerine olmasını istediğini bilmiyordu ama çok para kazanmak ve bir noktada şirketi satmak istediğini biliyordu. Yeni iş ortaklarıyla birlikte,hangi sektörün ve hangi ürünün veya hizmetin, en fazla potansiyel kazanç getireceğini düşündü. 7 yıl daha geçti. Teoman ve iş ortakları büyüme vaat eden, başarılı bir şirket inşa ettiler. Bu yıllar boyunca, Teoman kendisine daha da az zaman ayırdı. Bir şirket sahibi olmanın ve sıfırdan bir iş kurmanın gereksinimleri, Teoman'ın sahip olduğu her şeyi aldı. İş dışında hiçbir zamanı kalmadı. Erkenden uyandı, işe gitti, eve geç geldi, uyudu ve sonraki gün hepsini tekrarladı. İşi yaşadı ve soludu. İşi için kullanamayacağı herkesi hayatından çıkardı. Hep seyahat etti ve ailesini nadiren görebildi. İlişkileri hiç devam etmedi, hobiler ve aktiviteler zaten konu dışıydı. Ama Teoman'ın ve ortaklarının, sıkı çalışması ve şirketi başarıya ulaştırmakta ki istekleri, büyük bir şirketin büyük miktarda bir parayla şirketi ve şirketin, fikrî mülkiyet haklarını satın almak istemesini sağladı.

Anlaşma sağlandı ve Teoman 15M$ kazandı. Bir anda, Teoman çocukken istediği her şeyden, milyonlarca alabilecek duruma gelmişti. Gençken istediği her arabayı, zorluk hissetmeden alabilecekti. Genç bir yetişkinken istediği her statü, güç ya da lükse sahipti. Büyük bir ev, kadınlar, gösterişli partiler, güzel şeyler, statü; hepsine sahipti.

Bir yıl geçti. Noeldi. Teoman ailesiyle birlikteydi. Yılda bir kaç kez gördüğü kardeşiyle olduğu zamanlardan biriydi. Serdar Teoman'a hayatının nasıl gittiğini sordu. Teoman Serdar'e artık çalışmadığını ve gerçekten zamanıyla ne yapacağını bilmediği, için ne kadar sıkıldığını, kaybolmuş hissettiğini anlattı. Kalan arkadaşlarının, sadece iş ve parayla ilgileniyor gibi göründüğünü, ona bir insan olarak değer vermediklerini düşündüğünü, bir network aracı veya iş odak noktası olarak baktıklarını anlattı. Son birkaç kız arkadaşının sığ olduklarını, ona veya para dışında bir şeye değer veriyor gibi gözükmediklerini anlattı.

Onun için yeni ve iyi insanlarla tanışmanın ne kadar zor olduğunu ve hayat hakkında heyecanlı hissetmediğini anlattı. Serdar Teoman'ın durumunu anladı ve onu teselli etti. Teoman Serdar'e hayatının nasıl gittiğini sordu. Serdar çok fazla resim çizdiğini, kamp yaptığını ve harika gittiğini söyledi. Biraz da gitar çalıyordu. Teoman para konusunda nasıl olduğunu ve yardıma ihtiyacı olup olmadığını sordu, Serdar durumunun iyi olduğunu söyledi teşekkür etti. Kendisinin ve ailesinin rahat olmak için yeterli paraya sahip olduğunu söyledi. Çizdiği resimlerinin ve tasarımlarının birçoğunu sattığını ve bunda şu ana kadar gayet iyi olduğunu söyledi. Bunun zor bir iş olduğunu ama her eseri yapmayı, eserleri beğenen insanların ve müşterilerin yüzlerindeki ifadeyi görmeyi çok sevdiğini, hayatının geri kalanı boyunca bunu yapmak zorunda olsa hala her gün heyecan içinde yapacağını söyledi. Serdar'in eşi arkasında 5 yaşındaki kızı ile yeni doğan bebekleri kucağında odaya geldi. Serdar eşinin, çocuklarının hayatlarının, nasıl harika gittiğini paylaştı. Bir sanat fuarı için İspanya'ya bir gezi planladıklarını  söyledi. 

Teoman hayatı kardeşinin gözlerinden gördü. Tutkuyu, benlik duygusunu... O kadar mutlu olmanın nasıl bir şey olduğunu merak etti. Neden hiç yavaşlamadığını, neden hiç kendini eğlendirmediğini ve kendisini etrafındaki herkesle karşılaştırdığını, neden hiç sahip oldukları için ve yapmayı sevdiği şeyler için minnettar olmadığını neden hayatının yarısını zengin olmak, bir çok şeye sahip olmak, yabancıları etkilemek için çabalamaya verdiğini emek, sadece günün sonunda yalnız, tatminsiz ve mutsuz olmuştu. Bunun için Serdar'e sordu: "Nasıl yaptın?  Bu kadar mutluluğu nasıl buldun? Serdar cevapladı: "Teoman ben, ben sadece o kadar aramadım."